Dobranoc nad ranem

Wczoraj miałam wizytę u stomatolożki. Miała być to już ostatnia, tymczasem zostawiałam 80 złotych, a dostałam w zamian ból. Na wieczór całkiem się rozkołysał. Głowa aż do mdłości. Jest piąta rano, za cztery godziny zajęcia z informatyki. Zaraz się kładę jeszcze, a teraz małe delektowanie się tym, że ból przez noc zelżał. Jak to ona powiedziała? Że jak przestanie boleć, to można siódemkę już zaplombować. A jeśli nie? To co dalej? Nie wiem i boję się myśleć nad tym co.:(

Odkryłam piękne wiersze Agnieszki Petryji, stronka jest w ulubionych blogach obok. Tu zaś małe conieco, takie na osłodę:

Za mną będziesz szedł
za mną będziesz biegł
myląc ciągle krok
z tyłu tylko mrok

Ze mną będziesz biegł
ze mną będziesz szedł
aż po słońca kres
we mnie znajdziesz brzeg

 To ja tu jeszcze chyba powiem dobranoc:)... choć jest dziesięć po piątej. Ale za oknem mrok. Idę więc, a tu to, takie piękne:

Gdybym miała władzę nad słowami

gdyby słowa mnie słuchały

Może potrafiłabym powiedzieć Ci

jak bardzo

jak mocno

jak słodko

Ale słowa nieznośne

kryją się za zakrętem mego serca

I tylko słyszę śmiech dźwięczny - daleki

Nie słowami Ci powiem -

lecz pieszczotą

dotykiem rąk

zapachem

gestem