Przyjaciółka powiedziała mi, że o wiele bardziej boję się sukcesu niż porażki. Coś w tym jest. Stoję w miejscu. Sama siebie sabotuję. Czas zostawić to pisanie tutaj, bo to tylko pretekst by nie pisać tego, co bardzo chcę. Moja książka o snach leży odłogiem, jedynie w głowie coraz to insze pomysły. Pisz kobieto, pisz! Uwierz, że to jest dobre.
PS. Amarylis na oknie ma trzy kwiaty. Szepczą, że na imię im czerwień. Patrzę na nie i chce mi się żyć. Taka domowa koloroterapia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz